توجه به شیوع بالای سرطان پستان در زنان و پایین بودن سن نسبی ابتلا به این بیماری در ایران، بسیار محتمل است که ابتلا به این سرطان مصادف شود با بارداری یک زن. در این صورت، چه ملاحظاتی باید در نظر گرفته شود تا بارداری و بیماری بتوانند با هم کنار بیایند؟ این، پرسشی است که از دکتر نسرین‌السادات علوی، فوق‌تخصص جراحی سرطان پرسیده‌ایم و آنچه می‌خوانید، پاسخ‌های او به این سوال و سوال‌هایی از همین قبیل است...
سلامت: آیا احتمال دارد یک خانم در حالی که باردار است، به سرطان پستان مبتلا شود؟

بله، سرطان پستان در هر موقعی از زندگی یک خانم ممکن است اتفاق بیفتد؛ از جمله در هنگام بارداری و شیردهی. این سرطان در کمین همه خانم‌ها در هر دوره از زندگی است.

سلامت: بارداری، احتمال ابتلا به آن را بیشتر می‌کند یا کمتر؟

اصلا هیچ تاثیری ندارد. یعنی میزان ابتلا به این سرطان در دوران بارداری با میزان ابتلا به آن در سایر دوران‌های زندگی هیچ تفاوتی ندارد. به همان صورتی که خانم‌ها در دوران غیر از بارداری به این بیماری مبتلا می‌شوند، در دوران بارداری هم احتمال ابتلای‌شان هست.

سلامت: سن بارداری چطور؟ آن‌ هم تاثیری ندارد؟

نه، آن هم تاثیر چندانی ندارد. درست است که اگر خانمی اولین بارداری‌اش بعد از سن 30 سالگی باشد، احتمال ابتلا‌ی‌اش به سرطان پستان کمی بیشتر می‌شود، اما این به معنی آن نیست که او در دورانی که باردار است مبتلا به این بیماری شود. ممکن است سرطان در بارداری یادر هر زمان دیگری اتفاق بیفتد اگر خانم 40 ساله‌ای باردار باشد در مقایسه با خانم 30 ساله ای که باردار است، از نظر احتمال ابتلا هیچ تفاوتی بین آنها وجود ندارد. البته افرادی که سن بالاتری دارند احتمال ابتلای‌شان به سرطان پستان بیشتر است اما این احتمال ربطی به بارداری ندارد و به سن خانم مرتبط است.

سلامت: چرا یک خانم باردار ممکن است به سرطان پستان مبتلا شود؟

علت سرطان پستان به‌طور کامل کشف نشده و هنوز مشخص نیست چرا سلولی در سینه رشد می‌کند و تبدیل به سرطان می‌شود. درست است که می‌دانیم برخی از عوامل از جمله سابقه خانوادگی و سبک زندگی در بروز این قضیه مهم است اما علت اصلی سرطان ناشناخته است. در دوران بارداری هم همین‌طور است. علت سرطان در دوران بارداری هم نامشخص است. تنها چیزی که در خانم‌های باردار نسبت به خانم‌های غیرباردار، تفاوت وجود دارد این است که به دلیل اینکه سینه‌ها در دوران بارداری متورم هستند و بزرگ‌تر می‌شوند، توده‌هایش دیرتر پیدا می‌شوند. و خانم‌ها معمولا انتظار ندارند که در سینه‌هایشان توموری تشکیل شده باشد. و هر چیزی که در سینه پیدا می‌کنند به بارداری خود ربط می‌دهند؛ مثلا تصور می‌کنند شیر در سینه جمع شده است. سرطان‌های دوران بارداری و شیردهی دیرتر تشخیص داده می‌شود و حتی ممکن است در مراحل پیشرفته‌تری به پزشک مراجعه شود.

سلامت: علایم این سرطان در دوران بارداری چگونه است؟

اغلب خانم‌هایی که سرطان پستان دارند با یک توده بدون درد به پزشک مراجعه می‌کنند. این توده بدون درد به طور اتفاقی توسط خانم باردار لمس شود که این خانم باید به پزشک مراجعه کنند تا با انجام بررسی‌های لازم مشکل‌شان بررسی شود. تورم پستان، غیرقرینه شدن پستان، افزایش اندازه نسبت به پستان دیگر، کشیده شدن پوست پستان به داخل، تغییر شکل نوک پستان، تغییر رنگ پستان (رنگ قرمز در تشخیص بسیار مهم است) و ترشحات داخلی در دوران بارداری در خیلی اوقات دیده می‌شود که البته در اغلب موارد خوش‌خیم هستند و ربطی به سرطان ندارند اما با این همه، اگر ترشحات یک طرفه بوده و از یک منفذ پستان خارج شود برای ما بسیار اهمیت دارد و باید بررسی شود.

سلامت: آیا ممکن است امتناع از خوردن شیر توسط نوزاد بیانگر سرطان پستان باشد؟

نه! سلول‌های سرطانی به داخل شیر راه پیدا نمی‌کنند و موجب تغییر طعم شیر نمی‌شوند و شیر ضرری برای بچه ندارد. اما در موقع درمان و شیمی‌درمانی، شیردهی معمولا باید قطع شود. اما شیردهی از پستانی که مبتلا به سرطان شده هیچ تفاوتی با شیردهی از پستان سالم ندارد.

سلامت: تشخیص سرطان پستان در بارداری چگونه است؟

هر ضایعه و هر تغییر پوستی در خانم‌هایی باردار و غیرباردار باید بیشتر بررسی شود. در خانم‌های باردار برای تشخیص سرطان پستان از معاینه دقیق و از سونوگرافی استفاده می‌شود اگر به توده‌ای برخورد کردیم معمولا از آن نمونه‌برداری می‌کنیم. در دوران بارداری محدودیت‌های برای انجام روش‌های تشخیصی وجود دارد. از جمله اینکه ماموگرافی را معمولا به دلیل اشعه سعی می‌کنیم انجام ندهیم. در صورتی که مجبور شدیم ماموگرافی را در زن باردار انجام دهیم می‌توانیم با قرار دادن وسایل محافظ کننده‌‌ای به نام «شیلد» روی شکم مادر که مانع از نفوذ اشعه به بچه می‌شود، این روش تشخیص را انجام می‌دهیم. که در این صورت ماموگرافی خطرناک‌ نخواهد بود. در عین حال برای انجام عمل‌های جراحی و نمونه‌برداری سعی می‌کنیم در خانم باردار از روش‌هایی استفاده کنیم که بی‌هوشی عمومی لازم نداشته باشند و با بی‌حسی موضعی این کار را انجام دهیم. البته در صورتی که ثابت شود توده سرطانی است و نیاز به عمل جراحی داشته باشد، آن موقع می‌توانیم با رعایت برخی از مسایل بیمار را در حین بارداری عمل جراحی کنیم و برای بی‌هوشی هم از داروهایی استفاده می‌کنیم که برای بچه ضرر نداشته باشد.

سلامت: سیر درمانی سرطان پستان در بارداری چگونه است؟

بستگی به این دارد که سرطان پستان در چه زمانی از بارداری تشخیص داده شود. اگر در اوایل بارداری تشخیص داده شود، ممکن است پیشنهاد کنیم که مادر، فرزندش را سقط کند؛ چرا که درمان‌هایی که برای او شروع می‌شود ممکن است در سه‌ماهه اول بارداری برای جنین خطرناک باشد و موجب بروز مشکلاتی شود. اما اگر در سه‌ماهه دوم و سوم تشخیص داده شود، در عین حال که عمل جراحی را در حین بارداری انجام می‌دهیم، درمان‌ها را بعد از آن می‌توانیم برای بیمارمان انجام دهیم و اختلالی هم برای جنین ایجاد نمی‌شود. پس دو مرحله را باید در نظر گرفت: یکی اینکه بیمار در چه مرحله‌ای از بارداری قرار دارد و دیگر اینکه در چه مرحله‌ای از بیماری قرار دارد و چه درمان‌هایی برای او پیشنهاد می‌شود و این دو مساله باید به دقت مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت تصمیم‌گیری شود. تقدم و تاخر کارهای درمانی مثل عمل جراحی و شیمی‌درمانی و رادیوتراپی مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. اگر بیمار در مرحله‌ای باشد که قرار باشد جراحی شود، این کار انجام می‌شود و اگر توده کوچک باشد گاهی با بی‌حسی موضعی عمل می‌شود اما خوشبختانه در حال حاضر داروها‌ی زیادی وجود دارد که بسیاری از آنها در بارداری خطر زیادی برای جنین و مادر ایجاد نمی‌کنند همان‌طور که ما می‌توانیم آپاندیسیت را در بارداری عمل کنیم و مشکلی هم ایجاد نمی‌شود؛ سرطان پستان را هم می‌توانیم به همان صورت عمل کنیم و معمولا با در نظر گرفتن برخی از مسایل و انتخاب داروی مناسب مشکلی برای جنین و مادر پیش نخواهد آمد. شیمی‌درمانی در سه‌ماهه دوم و سوم قابل انجام است و مشکلی برای جنین ایجاد نمی‌کند اما پرتودرمانی را معمولا سعی می‌کنیم به بعد از زایمان منتقل کنیم. وقتی در نیمه دوم بارداری متوجه سرطان پستان مادر باردار می‌شویم، جراحی و شیمی‌درمانی‌اش انجام می‌شود و وقتی شیمی درمانی تمام شد، معمولا بچه به دنیا آمده است و بعد اشعه‌ درمانی بعد از زایمان انجام می‌شود

سلامت: شیردهی بعد از سرطان پستان چگونه خواهد بود؟

معمولا وقتی برای بیمار، درمان سرطان پستان انجام می‌شود، به مادر گفته می‌شود که شیردهی را قطع کند. چون داروهایی که به بیمار می‌دهیم معمولا مادر نباید به فرزندش شیر بدهد. البته این مادر پس از گذراندن مراحل درمانی قادر است که به فرزند بعدی‌اش شیر بدهد اما دادن شیر مادر به نوزادی که مادرش تحت شیمی‌درمانی است توصیه نمی‌شود.

سلامت: آیا امکان بارداری بعد از سرطان پستان وجود دارد؟

درمان‌هایی که برای سرطان پستان انجام می‌شود موجب نازایی کامل نخواهد شد. یعنی فرد بعد از سرطان پستان امکان بچه‌دار شدن دارد. البته این در مورد بیماران مختلف، متفاوت است و تصمیم با پزشک است که آیا خانمی بعد از سرطان پستان باردار شود یا خیر. اولا برای ما مهم است که نوع سرطان پستان چگونه است چرا که برخی از انواع سرطان‌های پستان به هورمون‌ها حساس هستند و برخی‌ها به هورمون حساس نیستند. معمولا به بیمارانی که برای سرطان پستان درمان
می شوند توصیه می‌شود بعد از اتمام درمان‌شان برای بچه‌دارشدن حداقل 2 سال صبر کنند به برخی از بیماران که تومورشان به هورمون حساس است ممکن است گفته شود که تا 5 سال صبر کنند و از بچه‌دارشدن جلوگیری کنند. اما باز هم تاکید می کنم که وضعیت بیمار و وضعیت تومور و شرایط فرهنگی و خانوادگی بسیار مهم است. چرا که اگر برخی خانم‌ها بخواهند این مدت صبر کنند، سال‌های طلایی بچه‌دارشدن را از دست خواهد داد. در این صورت، ممکن است به او زودتر اجازه بچه‌دارشدن داده شود. به بیماری که دو فرزند دارد ممکن است توصیه شود که دیگر بچه‌دار نشود.

آیا زنان همجنسگرا هم در معرض خطر آلودگی قرار دارند؟

زنان همجنسگرا نیز از جمله گروه های در معرض خطر آلوده شدن به ویروس اچ. آی. وی. می باشند . هر چند که به اشتباه? تصور عمومی بر آن است که این گروه بر عکس همجنس بازان مرد به دلیل عدم امکان دخول مستقیم و طبیعی در خطر نمی باشد.
هیچ زنی از سابقه جنسی شریک جنسی زن خود کاملاً آگاه نبوده و نمی داند که سابقاً با چه مردی بوده است و یا شاید قبلاً مواد مخدر تزریقی استفاده کرده و آیا شاید هنوز هم استفاده می کند. همچنین ممکنست که زنی که با او رابطه دارددر گذشته با مردی رابطه داشته و ....

آیا توجه به نوع همجنس و همجنسگرایی یک دوره از بلوغ افراد جوان است؟

برای بعضی افراد آری و برای بعضی نه. بسیاری از افراد در دوران بلوغ جنسی خود، تجربه و احساسی از ارتباط و رابطه جنسی با شریک همجنس نداشته اند. در تحقیقی که در سال 90 میلادی در کشور انگلستان صورت گرفت نشان داد که بسیاری از زنان اولین رابطه خود با شریک جنسی همجنس را برای نخستین بار در دوره های سنی بیست سالگی، سی سالگی و یا حتی مسن تر تجربه کرده اند. اما شواهدی وجود دارد که نشان می دهد برای اغلب این افراد تجربه تماس با شریک همجنس بیشتر جنبه یک نوع تجربه جدید و یا گذر از مرحله ای به مرحله دیگر داشته است. و این نمی تواند که دلیلی به همجنس گرا بودن آنان باشد.
در جوامع ایران، افغانستان و تاجیکستان روش علمی دقیقی برای بررسی این موضوع وجود ندارد اما احتمال میرود که به دلیل شرایط اجتماعی و محیطی ایران، در مواردی اولین تجربه های دختران جوان نسبت به مسایل جنسی، کنجکاوی ها و فراگیری های جنسی آنان، با شریک جنسی همجنس شکل می گیرد که این موضوع می تواند بیشتر جنبه تجربه و گذر به بلوغ جنسی را داشته باشد. آنان سعی می کنند که از این راه جایگاه شخصیتی خود را بیابند و بدانند که در دوران بزرگسالی چه خواهند خواست. از این جهت این دوره می تواند کاملاً غیر طبیعی نباشد.

غیر طبیعی بودن انالیز مایع منی به سادگی احتمال کاهش باروری را مطرح میکند. مطابق مقادیر مشخص شده سازمان بهداست جهانی شاخص های حداقل طبیعی کیفیت مایع منی مطابق زیر میباشد.
از بین این مقادیر حرکت اسپرم بیش از بقیه با میزان باروری مرتبط است و از اهمیت بیشتری برخوردار میباشد.
Ejaculation volume: 1.5-5.5 ml
Sperm Concentration: 20million sperm/ml
Motility > 50%
Forward progression: 2 on scale
Morphology: > 30% WHO normal forms
No agglutination, no increased viscosity
مقادیر بالا حداقل مقادیر طبیعی بوده.
باید یاد آور شد که کیفیت مایع منی در یک فرد روز به روز متغیر است و همین طور نتایج انالیز مایع منی بسیار وابست به تکنیک جمع اوری نمونه دارد. مثلا طول مدت عدم مقاربت قبل از جمع اوری نمونه اهمیت زیادی دارد و با هر روز عدم مقاربت تا یک هفته حجم مایع منی تاچهار دهم سی سی و غلظت اسپرم 10-15 میل در سی سی افزایش میابد. ولی وقتی دوره عدم مقاربت بیش از 7 روز شود حرکت اسپرم ها کاهش میابد.به همین دلیل توصیه میشود که جمع اوری نمونه 48-72 ساعت بعد از اخرین مقاربت انجام شود.
برای به دست اوردن میزان پایه کیفیت اسپرم بایستی حدلقل 2 نمونه انالیز مایع منی انجام شود.
نمونه مایع منی از طریق استمنا امیزش منقطع و یا کاندوم های مخصوص بدون مایع کشنده اسپرم جمع اوری شود. نمونه باید داخل ظرف شیشه ای دهان گشاد تمیز ریخته شود. لازم نیست که ظرف استریل باشد.
خواص فیزیکی و انالیز نتایج:
مایع منی تازه به صورت لخته میباشد که در مدت 5 تا30 دقیقه بعد از انزال مایع میشود. بعد از مایع شدن ویسکوزیته ان اندازه گیری میشود. حجم مایع منی باید حداقل 1.5 سی سی باشد. حجم کمتر از این در مقابل اسیدیته واژن به اندازه کافی حالت بافری نداشته.
حجم کم مایع منی میتواند به علت انسداد. جمع اوری ناقص کمبود اندروژنی و یا انزال رتروگراد(به عقب) مایع منی باشد. حرکت اسپرم مهمترین معیار سنجش کیفیت مایع منی و میزان باروری به حساب میاد و بایستی 1-3 ساعت بعید از جمع اوری مایع منی بررسی شود.اینکه اس÷رمی که حرکت نمیکند مرده یا زنده است نیز اهمیت دارد که با تست تورم هیپو اسموتیک انجام شده.
کیفیت حرکت باید حداقل 2 باشد. (4 خیلی خوب و 0 بی حرکت است).
در غلظت های کم اسپرم اندازه گیری تستوسترون و اف اس هاش باید صورت گیرد.
گلبول های سفید بطور طبیعی در مایع منی وجود دارد ولی وقتی مقادیر ان بیش از 1 میلیون در میلی لیتر باشد ممکن است نقش مهمی در ناباروری داشته باشد و به بررسی های بیشتر نیاز دارد.
آنالیز اسپرم با رایانه:
با استفاده از رایانه میتوان موتیلیتی و غلظت و سرعت حرکت اسپرم را بررسی کرد. و با بررسی اشکال هسته می توان شکل اسپرم را نیز تحلیل کرد.
این روش هنگامی که تعداد زیادی اپ÷رم بد شکل داریم تعداد اسپرم ها را به اشتباه زیاد نشان میدهد. و غلضت را بیشتر و موتیلیتی رو کمتر نشان میدهد.
فروکتوز در مایع منی:
مایع منی حاوی فروکتوز میباشد.(نوعی قند بسیار شیرین). این فروکتوز از قسمتی به نام سمینال وزیکول ها منشا میگیرد. در صورت کم بودن مایع منی و یا عدم وجود اسپرم (ازواسپرمی) اندازه گیری فروکتور مایع منی و انالیز ادرار باید انجا م شود.
انالیز ادرار بعد از انزال جهت بررسی وجود اسپرم در ادرار در تشخیص انزال رو به عقب نقش بسزایی دارد. این کار در بیماران دیابتی با حجم کم مایه منی و افرادی که جراحی های لگن انجام داده باید انجام شود.
کشت مایع منی:
مایع منی هنگام عبور معمولا با باکتریهای مجرا الوده شده بنابر این کشت مایع منی به صورت روتین انجام نشده.
و در صورت شک به عفونت مجاری تناسلی میتوان از این روش استفاده کرد.
در موارد زیر میتوانیم از کشت استفاده کنیم:
سابقه عفونت مجاری
ترشح غیر طبیعی پروستات
پیو اسپرمی 

 رنگ غیر عادی مایع منی قرمز- قهوه ای- صورتی- هست

منبع : iranhealers.ir

با وجود آنکه ماه عسل معمولا ما را به یاد خاطرات خوبمان می اندازد ولی گاهی عروس خانم یکی دو روز پس از آغاز سفر و یا پس از شروع اولین آمیزشها،دچار علایمی می شود که او را مجبور به مراجعه به مطب می کند. سیستیت ماه عسل, نوعی از عفونت های دستگاه ادراری است که در نتیجه تحریک در طی آمیزشهای مکرر جنسی رخ می دهد و درصورت عدم درمان می تواند منجر به عفونت مجاری بالاتر ادراری و کلیه شود .

این عارضه در بین زنان تازه ازدواج کرده شایع است.و20 تا 40درصد از خانمها در طی نخستین ماه پس از ازدواج با علایمی مانند تکرر واحساس سوزش ادرار و یا درد در هنگام دفع ادرار و درد در ناحیه زیر دل ، کدرشدن رنگ ادرار و یا خون ادراری به پزشک مراجعه کرده و خاطره تلخ اولین نزدیکی ها را تا پایان عمر به یاد خواهند داشت.

علت اصلی این عارضه وجود باکتریهایی مانند اشرشیا کلی در مجرای ادرار است که به دلیل کوتاه بودن این مجرا در زنان به دنبال نزدیکی های مکرر و آلوده به داخل مجرا نفوذ کرده و تکثیرمی شود .نزدیکی های مکرر بدون شستشو و عدم رعایت بهداشت جنسی ، روشهای غیر معمول نزدیکی مانند مقاربت مقعدی ، استفاده از دیافراگم(نوعی وسیله پیشگیری از بارداری) و نقایص مادرزادی سیستم ادراری خانمها را برای بروز این عارضه مستعد می کنند. عفونت مثانه یکی دو روز پس از ورود باکتری به مجرا آغاز می شود و توسط یک آزمایش ادرار ساده قابل تشخیص است.

برای پیشگیری از این عارضه چه اقداماتی را باید انجام دهیم؟
رعایت بهداشت جنسی و شستشوی ناحیه واژن و مقعد
ادرار کردن بلافاصله پس از نزدیکی و شستشوی ناحیه واژن
عدم استفاده از روشهای غیر معمول نزدیکی مانند آمیزش مقعدی{سکس از طریق مقعد دراسلام حرام است واین یعنی اسلام دینی حقیقتا الهی ومعجزه وکاملا انسانیست ،وقانونیست که از طرف خدایی که انسان را آفریده ونیازهاوخوبی وبدی برای اورا جزء به جزء می داند . امروزه محققان وصاحب نظران به مضرات مسلم سکس مقعدی اذعان دارند وسرایت سایر بیماری ها از طریق سکس مقعدی به دلیل نازکی دیواره ی آن، امری حتمیست. اساسا واژن برای نزدیکیست وجز از آن ،غیر طبیعی ومضر است.. واحد یکتا} 
نوشیدن مایعات زیاد
پرهیز از مصرف بیش از حد قهوه و نسکافه

درمان سیستیت ماه عسل
وقتی پزشک ، این عفونت را تشخیص داد ، یک دوره آنتی بیوتیک را برای شما تجویز می کند و برای کاهش درد نیز مصرف یک مسکن را توصیه می نماید.بهتر است فنازوپیریدین را که برای کاهش درد شما تجویز می شود ، بیش از 3 روز مصرف نکنید.به خاطر داشته باشید این دارو رنگ ادرارتان را به نارنجی تا قرمز تغییر خواهد داد .بنابراین زیاد نگران نشوید.

بهتر است در طی مصرف آنتی بیوتیک و تا درمان کامل ، از آمیزش پرهیز کنید .نیازی به شستشو با صابون و یا محلولهای ضد عفونی کننده ای مانند بتادین ندارید.تنها رعایت بهداشت ناحیه تناسلی کافی است. نوشیدن مایعات کافی برای شما مفید است. درصورت عدم بهبود حتما به یک متخصص کلیه و مجاری ادرار مراجعه کنید.

http://www.drmolaei.ir/  باتشکر از استاد: خانم دکتر میترا مولائی نژاد
سایر منابع معتبر ومرجع :سلامت نیوز -