رو ضریح شونه هات ، بغضمو پر پر میکنم
توی دستهای تو خوشبختی رو باور میکنم

مثل دریایی و من ، توو  موج موی تو اسیر
عمق احساسمو  با فاصله اندازه نگیر!

تب دستای تو رو ، به مرز بوسه می برم
وقتی که پیش منی ، من از خودم بی خبرم ..
            خواننده : پارسا 

                      




به نظر من عشق برای خداشناسی کافیه :
عشقی که هوس ارباب وهدف اون نباشه واز نیت سالم وخداگرا وپاکجوی باشه ..

پیشانی ار ز داغ گناهی سیه شود

                    بهتر ز داغ مهر نماز از سر ریا

  نام خدا نبردن از آن به که زیر لب

                     بهر فریب خلق بگویی خدا خدا

                                    (فروغ)

شکار لحظه هایی از عشق



زیبایی یعنی شکار مهربونی ها




 زیبایی یعنی خواب یه فرشته


زیبایی یعنی دنبال یه راهی هستم که منو به اون مهربوی مطلق نزدیک تر کنه ..


زیبایی یعنی پرواز مهربونی


زیبایی یعنی تلفیق وهم آهنگی دریا وقلب عاشق


زیبایی یعنی میون یه دشت تنها با دلتنگی عزیزت


زیبایی یعنی نور وروشنی وگرمی وامید درونی حتی در تاریک ترین شبای ابری به خاطر یاد خدا


زیبایی یعنی رنگ آمیزی عاطفه ها


زیبایی یعنی فانتزی نقش تو در بووم نگاه من


زیبایی یعنی تو ودوچرخه ت ، روی تپه های ساحلی وشنی ..


زیبایی یعنی تاب بازی تو روی بوم شهر خیال شب دلتنگی من ..


زیبایی یعنی دیدن قاصدکی سرگردان که خبرای خوشی از تو برام آورده ..


زیبایی یعنی همگام با طبیعت به یاد عشق رقصیدن

 
هر کجا هستم باشم

                           آسمان مال من است

               پنجره فکر هوا عشق زمین مال من است

                             چه اهمیت دارد

                            گاه اگر می رویند

                           قارچ های غربت؟

                                   (سهراب)


زیبایی یعنی لمس مهربونی خدا درآفرینش تو ، حتی در میون چمنزار


زیبایی یعنی نشستن روی پرچین حتی سنگی ولی نگاه عاشق به آفرینش ..



زیبایی یعنی بخشش مهربونی وعاطفه ی دو دوست به یک موجود زنده حتی یک بوته ی کوچک ..


زیبایی یعنی تنها دعای کسی قبول میشه که  وقتی برای دعای باران بیرون میره ،
چتری با خودش همراه می بره


زیبایی یعنی عزیزم 2ساعته تو دراز کشیدی ومن روسرت چتر گرفته م که آفتاب ومهتاب وبارون بهت نزنه ..
جون گنجیشکا بیا و بگو بسه دستم خسته شد .. قول میدم کمی حالم جابیاد کولتم می کنم ..


زیبایی یعنی تاب خوردن در آسمان شب های خاطره



زیبایی یعنی پیوند دستان دوعاشق


زیبایی یعنی رهایی در گندمزارهای طلایی یک رویای خیس


زیبایی یعنی ریل مسیر حرکت من وتو



زیبایی یعنی دستتو بده به من  نازنینم



زیبایی یعنی بیا بغلم عزیزم ..
یعنی خدایا! من خیلی مواظب این امانت فرشته ومهربونت هستم تو که خودت بهتر میدونی!


زیبایی یعنی نشستن کنار هم در غروبی مهربون


زیبایی یعنی : بذار من تاب بخورم .. کم کم مخم داره تاب بر می داره ..


زیبایی یعنی عشق وعزیزت داره با آجی تون راه میره ..


زیبایی یعنی نگاه وخلوت وگفتگوی  یه فرشته کوچولو به یه گل کوچول












زیبایی یعنی دیدن یه خونواده ی شاد وصمیمی ..







زیبایی یعنی " پاییز ،  بهاریست که عاشق شده است "


زیبایی یعنی طاووس هم زیباست ولی طاووس تنها زیبایی نیست و حتی می تونه زشت هم  باشه
چون کارش مثل ریاییه : برای جلب جنس ماده ظاهرشو حسابی آراسته می کنه ..
 ولی قلب عاشق واقعا زیباست چون اول از درون زیبا میشه وبعد ظاهرش مهم میشه ..
یکی از تفاوت های  عشق بین سایر جانداران با عشق بین انسان ها در این مورده ..
زیبایی یعنی نگاه زیبابین ..

زیبایی یعنی گاهی شنیدن یا خواندن ویا نوشتن این حرفا که :

زن که باشی نمی توانی انکار کنی تشنه ی بوی تن مردت هستی
همیشه و هر لحظه
دست خودت نیست
زن که باشی آفریده میشوی برای عشق ورزیدن ..
برای نگاههای مهربانانه ..
… برای بوسه های آتشین
زن که باشی تمام تنت طعم تلخ عطر گس مرد را میطلبد
زن که باشی سرشاری از عاشقیت های ناتمام
پر شده ای از زیبایی از هر زیبایی
زن که باشی اما
دست خودت نیست
اگر مردت طعم لبهایش طعم تو را بدهد
تمام هستی مردانه اش را با تمام وجودت دوست خواهی داشت
بی آنکه ذره ای کم بگذاری

“دست نوشته های فروغ فرخزاد”



زنانگی را دوست دارم وبهش احترام میذارم به عنوان یک مرد با تمام نشانه های مردانگی ونریتم!!
به دلیل وسعت و بی کرانگی روح زنانه
که همه چیز را می آزماید
و مخاطب زشت ترین فحش ها
و زیباترین شعرها
و گنگ ترین احساسات
و مخوف ترین ترسهای مردانه ست…
خدایا چقدر تو زیبا می آفرینی هم در ظاهر وهم در درون !



یا

من فقط عاشق اینم حرف قلبتو بدونم
الکی بگم " جداشیم" تو بگی که نمی تونم
من فقط عاشق اینم بگی از همه بیزاری
دوسه روز پیدام نشه تا ببینم چه حالی داری
من فقط عاشق اینم روزایی که با تو تنهام
کار وبار زندگیمو بذارم برای فردا
من فقط عاشق اینم وقتی از همه کلافه م
بشینم یه گوشه ء دنج موهای تورو ببافم
عاشق اون لحظه ام که پشت پنجره بشینم
حواست به من نباشه دزدکی تورو  ببینم
من فقط عاشق اینم عمری از خدا بگیرم
إنقدر زنده بمونم تا به جای تو بمیرم
 من فقط عاشق این جور حرفام







زیبایی یعنی همین : چیز عجیبی نیس همین نزدیکی توئه یه جور دیگه دور وبرتو نگا کن !!


زیبایی یعنی لمس نازک مهربونی


زیبایی یعنی " خدایا دستمو بگیر بذار لمست کنم دلم تنگته !!"


زیبایی یعنی مهم نیست دنیا غروب کنه چون من وتو واسه هم طلوع می کنیم ..


زیبایی یعنی روی سخت ترین وتنهاترین صخره ی زمین هم که باشم به یادتم !


زیبایی یعنی یه سگ ناز چش سفید بلای تخس جوجه ..


زیبایی یعنی بابونه ها رزها لامپ ها .. وهرچیزی در آغوش باروون ..



زیبایی یعنی مهم نیست دور وبرمون چقدر شلوغه مهم اینه که

 تنها همدیگه رو ببینیم وقتی عاطفه واحساسمونو می خوایم ابراز کنیم ..



زیبایی یعنی تو اونقد رووکولم بازیگوشی کردی که خوابت برد ومن دارم میارمت خونه
که ناز بخوابی ومن تا صبح روت دعا می خونم که خدا مواظبت باشه



زیبایی یعنی تو ! یعنی حس ارزشمند وفرشته ی تو کنارم ..
 زیباییی یعنی شکر خدا به خاطر آفرینش تو ای عشق من ای کسی که با وجود تو خدارو بیشتر وزیباتر شناخته م وهر نفس خودمو با عشق تو به او نزدیکتر احساس می کنم !

این کمی بود از احساسی که من (واحد یکتا= احسان)
از بودن کنار عشق برام ابدیه ..


 

شازده کوچولو گفت: آدمهای سیاره تو پنج هزار گل در یک باغ می کارند..... وآن را که می جویند آنجا نمی یابند.

 در جواب گفتم: آن را هیچ جا نمی یابند. 

  ـ و با این همه آنچه به دنبالش می گردند بسا در یک گل یا در اندکی آب یافت میشود....

       جواب دادم: البته !

       و شازده کوچولو باز گفت: اما چشم نابیناست،

                                               با دل باید جستجو کرد...

                                                                                      شازده کوچولو - آنتوان سنت اگزوپری


اوست که در آغاز              
با اندیشه اش ، جهان را روشنایی بخشید

                  وبا خردش ،هنجار هستی را آفرید

                        تا بهترین اندیشه ها را

                       نگاه دار ، و پشتیبان باشد

                   ای اهورامزدا که هماره یکسانی

                            با مینوی خود

                      ما را برافروز و برافراز..

                                گاتها - سروده ی چهارم