فرقی نداره کسی رو که دوسش دارین وزندگی وگندمزارتونه ، کنارتون باشه یا نه ، اما یادتون باشه عاشق زندگی کنید!
همیشه برای او چه پیش تون باشه یانه ، از خدا خیر وخوبی بخواین وبهش از دور سلام بفرستین ، اگه قلب تونو به اندازه ی کافی صاف ونیت تونو پاک کنین وتمرکزتونو بر مهر او برای رضای خدا قرار بدین ، خدا سلام تونو بهش می رسونه واونو حس می کنین ، واحتمالا اونم شمارو احساس می کنه ومی خنده !
هرگز نذارین دلتون متنفر بشه!
می تونین از کسی که دوسش دارین گله بکنین چون دوسش دارین واز بی وفایی وجداییی وبی خبری وفاصله دارین حقیقتا گله می کنین وناراحتین نه از محبوب تون ، شاید در بعضی شرایط دلخوری هم پیش بیاد اما نذارین بمونه که به کینه ونفرت وبدخواهی تبدیل بشه ..
هروقت افکار منفی راجع به عزیزتون شمارو آزرد بلافاصله دست بکار بشید واگه تنها بودین می تونین با ادای حروف واصوات وحتما با قلب ونیت خالص ، واگه در جمع بودین برای مواظبت از حریم خصوصی تون ، با قلب وخلوص نیت وصمیمیت ، برای سلامتی وشادی وآرامش او دعا کنین وبه توجه بر بی مهری وبدی کار او اولویت ندید.
این کار (اولویت دادن به یاد آوری خوبی های محبوب تون ودعاکردن برای او) بهتون آرامش مضاغعف میده ودلتون آروم میشه ..
خدارو چه دیدین شاید خدا در هموون لحظه ی عاشقی ومهرورزی شما باعشق تون ، یا بعدا ، خیلی زود ، سلام شما واحساس قلبی تونو بهش می رسونه ، ودر مورد اشتباه وکارش فکر می کنه ..
هرچی پیش بیاد ، از دعای خیرتون برای عشق ومحبوب وعزیز وگندمزار وقنات و چشمه و رود و زندگی ومهربون ومونس ویار ورفیق ودوست ترین وخواهش ونازنین تون ، کم نکنید!
این شرط عاشقیه ، و با خودخواهی وغرور وبدخواهی متضاده !
کلمات کلیدی:
