زندگی مشترک وتعهدات ووظایف

نویسنده : واحدیکتا(احسان هاوری)

هیچ تعهد ِ بین بشری ، مهم تر از وظیفه ی ما نسبت به خانواده مون نیست

به نظر بنده بعد از وظیفه ی ما نسبت به والدین وبقیه ی اعضاء خانواده مون ، تعهد ووظیفه ی ما نسبت به همسرمون واگه بود بچه هامون ، بزرگترین مسوولیت محول شده به ماست که دقیقا برای اون آفریده شده ایم!

کسی که می خواهد ازدواج کنه ، باید تفاوت دوستی با یه غریبه یا آشنا وحتی پسر/دختر خاله وپسر/دختر دایی رو با همسرش بدونه وبفهمه چ وظایفی در قبال همسرش داره.

قرار نیس بعد از ازدواج تموم امیال وآرزوهای دور ودرازمونو با خودمون به خونه ی بخت ببریم و اگه اونارو همسرمون برآورده نکرد دیگه همه چیزو تموم شده بدونیم .
کسانی که به امید برآورده شدن تک تک آرزوهای شخصی دور ودرازشون وارد یه زندگی میشن ، بی شک سخت در اشتباهن وسخت رودست خواهند خورد ونا امیدی میاد سراغشون ، چون طرف شما که همسرتونه ، مثل شما یه انسان محتاج ونیازمند وضعیفه واونیز نیازهایی داره. تنها به خدا میشه کامل تکیه کرد وهرچیزنیک حتی همسطح دنیا رو ازش خواست!
اما این هم باید یادمون باشه که دقیقا همسرما تنها کسیه که نزدیک ترین مخلوق به ماست وحامی ودلگرمی ما در این دنیا حتی قبل از والدین مون اونه! چرا؟ - چون او انتخاب قلبی ماست واز خصوصی ترین رازها وعواطف ما آگاهه وما پیش او رها وآزادیم وخودمون هستیم!
محبت وعشق به والدین  ِ خوب ، یه جیزیه وبا عشق ومحبت با همسرمون قابل مقایسه نیست ، یعنی نباید این دورو با هم مقایسه کرد ودر برابر هم قرارداد وگفت چرا مثلا داری به مادر وپدرت عشق می دی ؟؟؟ بلکه باید مشوق همسرمون باشیم که به مادر- پدر خوبش که الان مادر- پدر دوم ما هستن ، عشق بیشتر وبیشتر بده ، وتنها وقتی با فقط همسرش ، که ماییم ، هماهنگ باشه که مسائل زناشویی خصوصی مطرحه واون وقته که حتی به والدین هم نباید اجازه ی دخالت بدیم

خب همه ی اینا رو گفتم که بدونیم ، ویادمون باشه که زن وشوهر با وجود ناقص بودن ونیازمندی ذاتی وانسانی  شون ،بالاترین سطح رابطه ی انسانی رو دارن .

خب حالا یه مسأله که مهمه اینه که یادمون نره زندگی مشترک نیاز به کار مشترک واشتیاق فردی داره که هماهنگ با همسر ، در یک سو وبه نیل به یک هدف واحد باشه .
هماهنگی روحی ورفتاری بین زن وشوهر نکته ی اصلیه. کار زیاد ومداوم وعشق می خواد تا دونفر به هم از نظر روانی نزدیک وصمیمی بشن : هم سخته وهم مسیری لذت بخشه ، پر از خطا وآزمون!
فرض کنید شما قانون مند ترین انسان دنیا هستین ، و هر روز برای رفتن به محل کارتون ، سوار ماشین تون از یه خیابون  رد می شید که هیچ قانون ومأمور پلیس ودوربین ناظری اونجا نیس .. یه روز دو روز .. یه هفته .. یه ماه .. بالاخره نفس انسانی تون به شما میگه : هیشکی ازم قرار نیس بازخواست کنه وچیزی از رفتارم جایی ضبط نمیشه ، پس چه نفعی داره رفتار قانونمند من؟!!
اگه به منطق وعقل رجوع کنید استدلال شما درسته ووسوسه می شید که خلافی مرتکب بشید وویراژ برین یا از روی لاین مخالف حرکت کنید ، شایدم از سرعت مجاز عبور کنید وبلندگوهارو تا آخرین مرحله بالا ببرید و ..
پس می بینیم که عقل برای این مرحله کافی نیست! این چیزیه که من اسم اونو محدودیت عقلی می نامم!
اما اگه عاشق آفرینش باشین ونیک خواه بقیه ودلی مهربان وتربیت شده از طرف خودتون داشته باشین ، وخدارو دوس داشته باشین واونو ناظر رفتار وآگاه از حتی نیت تون بدونید ، این خودتون هستین که به نفس حریص تون دستور می دید واحساسات تونو کنترل می کنید تا همواره از مسیر درست که به نفع خودتون وبقیه س منحرف نشید!
در واقع این رفتار قانونمند رو تنها وظیفه نمی دونید وبلکه ازش لذت می برید!  واز بی قانونی وخلاف کاری آزرده می شید.
این تنها وقتیه که به هدف وژرفای معنی قانون برای حفظ خودتون وبقیه ، پی برده باشین.
در زندگی مشترک هم اگه تنها به مسوولیت تون به عنوان وظیفه واجبار نگاه کنید ، به زودی خسته ومستأصل ودرمونده می شد واگه توقعات تونو در حد توانایی ووسع خودتون وهمسرتون وشرایط تون پایین نیارید ، به زودی از راه اصلی منحرف شده وبا مقایسه کردن ظاهر زندگی بقیه ، زیاده خواهی تون ، شمارو وسوسه می کنه به خیانت ، و از عشق دلسرد می شید.
نمی گم آرزوهای بزرگ نداشته باشید ، برخلاف اون ، حتما باید برای رشد وبهروزی وبالندگی در زندگی تون ، به بالا نگاه کنید واز موضع قدرت وارد شوید ودید تونو هرگز به یه وضعیت محدود نکنید .. اصل خوب رو داشته باشید تا در هر انحرافی به اصل تون برگردین ولی به ریسک وخطر در هر مرحله از زندگی اهمیت بدید. وشرایط فعلی وتوانایی هاتونو در نظر بگیرید وبعد توقع تونو از اون شرایط وتوانایی ها داشته باشد وبه بهتر شدن امید داشته باشین وبرای بهبود وبالندگی ، هرروز با برنامه تلاش کنید انگار زندگی تون ابدیه همون طور که نباید به زندگی این دنیا دلخوش بود چون فانیه وتنها شخصیت درونی شما ورفتار ونیکی های شما موندگار ویادگارن وبس ، اما شما موظفید عاشقانه - عالمانه برای زندگی وبهبودش تلاش کنید تا زنده اید ومی تونید!
ریسک به معنی عمل ناآگاهانه ومخاطره آمیزی نیست که بدون هماهنگی وبرنامه انجام بشه ، برعکس ریسک وخطر در اصطلاح یعنی بعد از بررسی همه جانبه ی مسأله وسنجیدن چند بار اون ونگاه به تجربه های مشابه  بقیه در اون مورد ، آگاهانه انتخاب کنید که قسمتی ونه تموم سرمایه وانرژی تونو در اون مورد خاص و مورد نظرتون ، صرف کنید!
مثلا وقتی می خواهید یه کارگاه پرورش قارچ بزنید ، نباید تموم سرمایه تونو اونجا خرج کنید تا در صورت شکست ، چیزی برای تکیه بعد از شکست در دست داشته باشید!
در زندگی مشترک باید هر یک از همسرین به تنهایی وهم به طور مشترک به نفع زندگی مشترکشون کار مستمر انجام بده .
هرچقدر برای سروسامون دادن ورشد زندگی مشترک مون هزینه کنیم بازم ارزششو داره!

استفاده از سایر شبکه های مجازی  وآشنا شدن با انسان های دیگه ذاتا چیز بدی نیست مثل استفاده از کارد آشپزخونه س!: اما وقتی وفادارترین انسان هم باشین وبه جای وقت گذاشتن برای همسرو خونواده تون ساعت یک نصف شب به جای آغوش امن وگرم ومهربون وپاک همسرتون ، پشت سیستم با دوستان!! مجازی تون ، که معلوم نیس کی وکجان وچه کاره اند ، دارید از خیالات وتوهمات تون لذت می برید ،کم کم به طرف خیانت ناخواسته پیش می رین وتنوع موجود رو در ذهن کج اندیش مون ، زیبا وفوق العاده تصور می کنیم و در مراحل پیشرفته دچار وهم می شیم و از دنیای حقیقی خارج می شیم.
می بینیم طرف 40-50 دوست مجازی در یه شبکه ی اجتماعی داره و به بهونه ی این که شخصی اجتماعیه ، خودشو مجبور می کنه به تک تک شون سرویس عاطفی ارائه بده وهمسر بیچاره ش خمار عشقیه که اوایل زندگی وآشنا شدن به او می داد!
این یه خطر جدیه ونباید سرسری ازکنارش رد بشیم .. تک تک ما دختر وپسرا در این مورد مسوولیم مسول نفس خودمون وتربیت درست جریان عاطفه واحساسات مونیم!
بذارین یه حقیقتی از منافع حجاب (هم مردونه هم زنونه) رو باشما به اشتراک بذارم که موضوعی روان شناسی وعلمیه اما ، برای منافع حیوانی شون ،کمتر اونو فاش می کنن : می دونید چرا توی کشورهایی که برهنگی حق قانونیه وکسی نمی تونه زن ومردی رو در حال سکس وسط خیابون سرزنش کنه واونارو به انسانیت ، دعوت کنه ، زن ها ومردهای اون جامعه ، باید هزار ترفند ودارو به کار ببرند تا تحریک بشن وبه این آسونیا سیر نمی شن ولذتی واقعی وموندگار از با هم بودن نمی برن وتعهدات قلبی وزناشویی سسته؟؟!!
خب چشم وگوش اونا و فرشته ی درون شون غرق در هوس ها وناپاکی هاس و به گوهر وجود انسان اهمیتی نمی دن وتنها شهوت براشون مطرحه مثل حیوونا وبلکه بدتر از حیوونا : چون حیوونا هرسال فصل خاصی برای جفت گیری به طور کاملا غریزی با هم جفت می شن ونه هر لحظه!!
اما حجاب امنیت روانی برای زن ومرد ایجاد می کنه! برای این که نگید حجاب یعنی چادر وکلی پارچه وپوشش که نفس طرفو می گیره ، من قبلا مفصل در این مورد ، نظر شخصی مو که از اسلام دریافت کرده م مطرح کرده م که منظور از حجاب ، اولا ، برای هم آقایونه وهم خانم ها  وبعدش این که لباس های قشنگ محلی ومانتو شلوار یا کت وشلوار مناسب که برجستگی بدن رو نمایش نده هم حجابه .. واتفاقا موافق لباس های تیره نیستم جز این که سلیقه ی شخص باشه ودر شرایط خاص وکوتاه مدت استفاده بشه .. بلکه لباس وپوشش باید رنگای ملایم وموقرانه وزیبایی داشته باشه الهام گرفته از طبیعت واحساسات پاک قلب انسان ..
کمی حاشیه رفتم ولی لازم دیدم!

شخصا از عده ای شنیده م که میگن مثلا مصرف یه بار دوبار سیگار ومواد مخدر ومشروبات الکلی باعث اعتیاد نمیشه!!! وعملا می بینم که اونا بدون اون مواد اصلا آرامش وقراری ندارن و یا عمدا اعتیادشونو انکار می کنن یا در جهل مرکب هستند و دیگه تنها باید به خدا امید داشت که اونارو نجات بده ..
ارتباطات ما هم همین طوره ، اگه در متن ارتباطات وسیع عاطفی با ده ها نفر از جنس مخالفیم ، اگه زودتر به فکر نیفتیم ، روزی می رسه که مجردها بعد از ازدواج ومتاهلا ، کم کم از همسرشون جدا وعملا ودرونا به جای تمرکز بر عشق نقد وعزیزشون ، با غریبه ها در ارتباطات احساسی ولاس زدن هستن .
تک تک ما دختر/پسرا مسوول رفتارمون وتربیت دل مون هستیم و باید به همسر احتمالی برای مجردها و نقد ، برای متاهلین ، و بچه هامون فکر کنیم ، بچه ها عملا از رفتار والدین درس می گیرند واونارو الگوی خودشون می کنن!
شمایی که همسرت خوابیده ونصف شب پا می شی وبا ده های غریبه در دنیای مجازی ، نه برای مشاوره و آموزش و در راه خدا ،بلکه برای لذت های غیر واقعی نفس حریص وبیمارتون ، چت می کنید ، متوجه ی خیانت تون به خودتون وهمسرو بچه هاتون هستین؟؟ خب ازش طلاق بگیرین وراحت از آزادی تون!!! بهره منددددد!!!! بشید!!
هیچ ذره ای در آفرینش بی هدف وبی ارزش آفریده نشده ، حالا ما به عنوان انسان که سلطان آفرینشیم واز روح خدا درون مون به ودیعه نهاده شده وبهمون این عزت وبزرگی داده شده ، چقد ارزشمند ومهم وهدفمندیم؟! چقدر شبیه آفریدگارمونیم که به ما خوی وصفات وتوانایی بازتاب خوبی ها وعشق خدا رو داده؟؟!! چقدر جانشین خداییم در زمین؟؟!!
وقتی به خودمون به عنوان گنجی وموهبتی بی تکرار ، نگاه کنیم ، مغرور نمی شیم ودر عین تواضع وفروتنی ، برای صاف وصیقل الماس وجودمون هر لحظه در تکاپو وتلاش خواهیم بود.

پس باید یاد بگیریم سطح روابط ما با ، جز با همسرمون ، در محدوده ای کوچک باشد و خانواده مهم ترین دغدغه ی ما باشه . این به معنی غمخواری برای تموم دنیاس ، چون داریم گنج وجود خودمون ودیگری رو برای نیکی رسوندن به جامعه رشد می دیم .. وجود ارزش مند ونیک ما تنها به نفع خودما نیس بلکه وقتی این سر دنیا داریم به بچه ای خوب بودن رو یاد می دیم از بزه ای در اون سر دنیا جلوگیری می کنیم ونهال خوبی ای رو داریم می کاریم ..
بنده به هیچ وجه مخالف داشتن دوستای خوب نیستم ، اما بهتره با تموم دنیای خوبی ها ، دوست باشیم وبا احترام رفتار کنیم و سطح دوستی صمیمانه مونو  به خانواده ودوستای صمیمی که می شناسیم ودر رفت وآمدخونوادگی هستیم ، محدود کنیم  ، محارم وغیر محارم رو در نظر داشته باشیم و رابطه ی عاطفی وعشق بازی خاص ما ، تنها به همسرمون محدود بشه!
این عین آزادی وآزادگی وتعادل روانی ورشد شخصیتی وبالندگی ماست واز فهم وشعور وهوش سرشار ما حکایت می کنه!
خلاصه ی مطلب :
1- دوستای خوب زیادی داشته باشین!
2 - عشق ورزی ولاس زدن واحساسات خاص قلبی تون ورفتارهای خاص جنسی وعاطفی وتن برهنه تون رو تنها برای همسرتون نگه دارین و روی روابط تون با او ، از هر نظر ،کار کنید ووقت وسرمایه بذارین ، ومطمئن باشید در نهایت به نفع زندگی مشترک خود شماس ولذت موندگار و واقعی خواهید برد!
3 - زمان تونو تقسیم بندی کنید وبرای همه وقت بذارین اما بیشترین وقت تونو به خانواده و همسرتون اختصاص بدید.
4 - منظورم سطح روابطه ! این سطح ومحدوده وحریم هارو بدونید تا هم خودتون رشد کنید وهم فرزندانی سالم وبالنده ومتعهد داشته باشید!
5 - این گوی واین میدون ، موفق باشیم!



                                                                                       ممنونم ! این نظر بنده بود ، قضاوتش با شما!
                                                                 واحد(احسان) - بوکان -12:21 صبح دوم بهمن 1392