تاثیر لباس در سلامتی دستگاه تناسلی مردان

بررسیهای
اخیر نشان می دهند که کیفیت منی در مردان (تعداد اسپرم، حرکت اسپرم و اسپرمهای با
شکل طبیعی) نسبت به 30 سال گذشته به مقدار زیادی آسیب دیده است. این میزان در
بررسیهای مختلف 50-30 درصد گزارش شده است. زندگی مدرن امروزی اثرات زیانبار بسیاری
می تواند بر روی دستگاه تناسلی مردان و زنان داشته باشد. در این مبحث ما فقط به
موضوع مردان خواهیم پرداخت. حیات هر عضوی در بدن وابسته به گردش خون مناسب و
اکسیژن رسانی مناسب می باشد. همینکه جریان خون قلب مختل می شود، دچار سکته قلبی می
شویم. استفادة نامناسب از لباسها و نشستن طولانی مدت بخصوص در وضعیتهای خاص، جریان
خون جریان خون ناحیة دستگاه تناسلی را مختل و گاهاً به مقدار زیادی کاهش می دهد.
علاوه از آن، تحت فشار قرار گرفتن اعصاب ناحیة دستگاه تناسلی مزید بر علت شده و
آسیبهای وارده را دو چندان می کند. در مباحث زیر بطور خلاصه به اهم موضوعات در این
باب اشاره می شود:

لباس
پوشیدن نامناسب

از نظر
سلامت جسم، در طراحی لباس باید آناتومی و فیزیولوژی قسمتی از بدن که لباس برای آن
طراحی می شود، در نظر گرفته شود. این کار معمولاً در کارخانجاتی که لباس استاندارد
تهیه می کنند صورت می گیرد. ولی قسمت اعظم تولید کنندگان پوشاک، فقط به سود خود می
اندیشند و سلامت و بهداشت جسم مصرف کننده برای آنها اهمیتی ندارد. شلوارها بسیار
تنگ و از مواد سفت ساخته می شوند، مصرف پارچه در این شلوارها حدود یک سوم کمتر
است، و چون از جنس نا مرغوب تهیه می شوند، زود اصطحلاک پیدا کرده و مصرف کننده
اقدام به تهیة شلوار جدید می نماید. اینگونه شلوارهای تنگ و فاق کوتاه جریان خون
دستگاه تناسلی را بشدت مختل می کنند و در حالت نشسته این وضعیت بدتر می شود. ما
هرگاه به فرض 15 دقیقه بر روی یک پای خود روی زمین بنشینیم موقع برخواستن از زمین
یک حالتی به ما دست می دهد که اصطلاحاً به آن "خواب رفتگی" می گوئیم،
ولی آن چیزی نیست جز قطع جریان خون عضو. متأسفانه پوشیدن لباس نامناسب در ناحیة
دستگاه تناسلی سبب علائم خاصی نمی شود که فرد متوجه آن شود و در دراز مدت سبب
آسیبهای می گردد که ممکن است غیر قابل برگشت باشند. علت اینکه بیضه ها خارج از بدن
قرار دارند این است که برای عملکرد طبیعی، درجه حرارت آنها باید نیم درجة سانتی
گراد از درجه حرارت بدن کمتر باشد. هر عاملی که باعث افزایش درجه حرارت بیضه ها
گردد، سبب آسیب به فرایند تولید نطفة مردانه (اسپرم) توسط بیضه ها می شود. به
عنوان مثال یک بیماری شایع بنام واریکوسل وجود دارد که در آن وریدهای اطراف بیضه
متسع می شوند، همین اتساع وریدها سبب افزایش درجه حرارت بیضه ها و آسیب به تولید
اسپرم و ناباروری مرد می شود. لباس زیر و شلوارهای تنگ فاق کوتاه و از جنس پارچة
سفت با سه مکانیسم سبب آسیب به بیضه ها می گردند: سبب مختل شدن جریان خون ناحیة
دستگاه تناسلی می شوند، تهویة ناحیة دستگاه تناسلی را مختل کرده و درجه حرات بیضه
ها را بالا می برند و با نزدیک کردن و چسباندن بیضه ها به بدن، درجه حرات بیضه ها
معادل درجه حرارت بدن می گردد و در دراز مدت سبب آسیب به تولید اسپرم توسط بیضه ها
می شوند. درجه حرارت ایده آل برای تولید اسپرم طبیعی، تقریباً 33 درجه سانتی گراد
است. در ناحیة دستگاه تناسلی ما یک قسمتی داریم که به آن در اصطلاح "میاندوراه"
یا به اصطلاح پزشکی آن "پِرینه" گفته می شود. مابین مقعد و قاعدة کیسه
های بیضه را میاندوراه می گویند. اعصاب مهم ناحیة دستگاه تناسلی از میاندوراه عبور
می کنند. هر عاملی که سبب ضربه و یا اختلال در این قسمت شود، اعصاب ناحیة دستگاه
تناسلی را مختل می کند که این موضوع سبب اختلال در نعوظ می گردد. شلوارهای تنگ و
فاق کوتاه دارای یک درز دوخت سفت در خط وسط هستند که این درز دوخت ناحیة میاندوراه
را بشدت تحت فشار قرار می دهد. در این مورد بیشتر توضیح می دهم. یک مرد برای اینکه
بتواند یک رابطة زناشوئی موفق داشته باشد، باید جریان خون و عصب گیری ناحیة دستگاه
تناسلی وی طبیعی باشد. بعضی بیماریها هستند که از طریق مختل کردن جریان خون و
جریان عصبی ناحیة دستگاه تناسلی منجر به ناتوانی جنسی و یا همان اختلال در نعوظ می
شوند، مثل بیماری قند، فشارخون، چربی بالا، آسیب به نخاع به هر علتی و غیره. حالا
اگر فردی بنا به دلایلی دارای جریان خون نامناسب و یا عصب گیری مختل ناحیة دستگاه
تناسلی است، ولی این اختلالات آنقدر شدید نیستند که سبب تظاهر ناتوانی جنسی شوند
(معمولاً مردان نسبتاً جوان)، حال اگر اتفاقی بیفتد و در آن جریان خون و عصب گیری ناحیة
دستگاه تناسلی بیشتر آسیب ببیند، ناتوانی جنسی خود را نشان خواهد داد. حدود 15 در
صد افرادیکه دوچرخه سواری حرفه ای می کنند، دچار ناتوانی جنسی می شوند، علت آن
فشار مداوم به ناحیة میاندوراه است که سبب اختلال در عصب گیری و اختلال در
خونرسانی ناحیة دستگاه تناسلی می شود، همان کاری که شلوارهای تنگ و فاق کوتاه در
دراز مدت می کنند. گاهاً بعضی افراد به شوخی و یا عمداً با کفشهای نوک تیز به
ناحیة میاندوراه فرد دیگری ضربة محکم وارد می کنند، اینکار علاوه از اینکه ممکن
است سبب آسیب به مجرای ادراری مرد شود، بعلت آسیب به اعصاب ناحیه ممکن است سبب
اختلال نعوظ در فرد نیز گردد.

نشستن
طولانی مدت و نامناسب

اگر
طرز نشستن و یا طرز لباس پوشیدن ما طوری باشد که در حالتی که نشسته هستیم ناحیة
دستگاه تناسلی تحت فشار قرار گیرد، جریان خون و عصب گیری ناحیه مختل خواهد شد.
صندلی هم که ما بر روی آن می نشینیم دارای اهمیت زیادی است. نشستن طولانی مدت حتی
با لباس راحت بر روی صندلیهای زینی جریان خون و جریان عصب گیری ناحیة دستگاه
تناسلی را بشدت مختل می کند. برای درک بهتر موضوع، لطفاً به اشکال ضمیمه که با اسکن
گرفته شده‌اند توجه کنید. در شکل شماره یک، فردی با لباس مناسب روی صندلی مناسب
نشسته است. این شکل سطح تحتانی کشالة هر دو ران را نشان می دهد، همانطور که در شکل
با رنگ قرمز دیده می شود، میزان جریان خون مناسب است. در شکل شماره دو، همان فرد
اینبار با شلوار تنگ بر روی همان صندلی نشسته است. همانطور که در شکل دیده می شود،
جریان خون شریانی بشدت کاهش پیدا کرده است. علامت فلش در این شکل نشاندهندة مقطع
استخوانی است که فرد بر روی آن نشسته است. در شکل شماره سه باز همان فرد با شلوار
تنگ، این بار بر روی صندلی زینی شکل نشسته است. همانطور که در شکل دیده می شود،
جریان خون تقریباً قطع شده و استخوانی هم که فرد روی آن نشسته است، بعلت قطع شدن
جریان خون دیده نمی شود.

استشمام
بوی بد

عرق
انسان بخودی خود فاقد بو می باشد. سطح پوست بدن ما پوشیده از هزاران نوع میکروب است.
اگر راه مناسبی برای تبخیر عرق وجود نداشته باشد، عرق در سطح پوست تجمع پیدا کرده
و سبب شکسته شدن باکتریها می شود. با شکستن باکتریها، مواد شیمیائی آزاد و سبب
ایجاد بوی آزار دهندة تعریق می گردد. دو نقطه از بدن هستند که بوی تعریق آنها خیلی
آزار دهنده است، این دو ناحیه عبارتند از زیر بغلها و ناحیة دستگاه تناسلی. علت آن
تولید پروتیئن و مواد چربی توسط غدد عرق این نواحی می باشد که باکتریها از آنها
تغذیه می کنند. عرق سایر نقاط بدن چون حاوی مقادیر زیادی نمک می باشد، باکتریها به
آسانی نمی توانند از محتویات عرق استفاده نمایند. اگر تهویة ناحیه تناسلی بخوبی
برقرار نباشد (بعلت پوشیدن لباسهای تنگ) هم بوی تعریق فرد دیگران را آزرده می کند،
هم کم کم ناحیة تناسلی یک بوی خاص آزار دهنده بخود می گیرد که حتی با شستشو نیز از
بین نمی رود، و هم اینکه چون محیط همیشه بعلت وجود عرق مرطوب می باشد، احتمال عفونتهای
قارچی بالا می رود. افرادیکه در تمام طول روز با شلوارهای تنگ و فاق کوتاه کار می
کنند، اگر به کشاله های ران خود بدقت نگاه کنند، ممکن است لکه های قهوه ای رنگ را
ببینند که همان قارچ پوستی است. حال شما یک راننده ای را تصور نمائید که در فصل
تابستان با شلوار نامناسب در حالت نشسته روزی ده ساعت مسافر کشی می کند. حدث بزنید
که این فرد بعلت گرمای بیش از حد ناحیة دستگاه تناسلی، مختل شدن جریان خون ناحیة
دستگاه تناسلی، مختل شدن جریان عصبی ناحیة دستگاه تناسلی و تعریق بیش از حد که
امکان تبخیر مناسب آن وجود ندارد، در دراز مدت دچار چه مشکلاتی خواهد شد. بطور
خلاصه لباسی که در ناحیة دستگاه تناسلی از آن استفاده می کنیم باید دارای خصوصیات
زیر باشد:

1. اجازة برقرای تهویة مناسب هوا را بدهد

2. جریان خون ناحیة دستگاه تناسلی را مختل نکند.

3. جریان عصبی ناحیة دستگاه تناسلی را مختل نکند.

4. سبب تجمع عرق بر روی سطح پوست بدن نشود.
5. از الیاف مناسب مانند کتان درست شده باشد و براحتی و بدون ایجاد فشار بتواند در شرایط
متفاوت مثل نشستن کِش بیاید.
اولین گام برای رهایی از خودارضایی بعد از ازدواج، انجام این عمل در  حضور همسر است

دکتر محمد حسین اخوان تقوی در گفتگو با خبرنگار سلامت نیوز گفت:«خود ارضایی در افراد متاهل گاه منجر به کاهش  روابط زناشویی با همسر و نارضایتی وی از زندگی زناشویی می شود که دراینصورت به این افراد توصیه می‌شود این عمل را نخست در حضور همسر خود انجام دهند و در گام بعدی اجازه دهند همسرشان این کار را برایشان انجام دهد تا آرام آرام یاد بگیرند که توسط همسر خود ارضاء شوند و دیگر به خودارضایی روی نیاورند.»  

وی با تاکید بر اینکه«قطعی‌ترین راه برای ترک خودارضایی برای افرادی که مجرد هستند ازدواج است»، رعایت مواردی همچون اجتناب از دیدن تصاویر تحریک کننده، پرکردن اوقات فراغت، نخوابیدن با شکم پر بویژه در محیط بسیار گرم و به روی شکم، استحمام کوتاه مدت بدون تمرکز و توجه به اندام تناسلی و حضور در جمع  به محض احساس افکار تحریک کننده را از دیگر راهکارهای مناسب برای کاهش و ترک خود ارضایی ذکرکرد.

دکتر اخوان تقوی گفت: «به افرادی که به این عمل عادت کرده‌اند پیشنهاد می‌کنیم جدول هفتگی تنظیم کنند و به عنوان مثال اگر هفته ای 3 بار مرتکب این عمل می‌شود با خود قراری بگذارند که در هفته بعد این عمل را به 2 بار در هفته کاهش دهند وبه همین ترتیب آن را به صفر برسانند و اگر احیانا در روند کار موفق نبودند و عود وجود داشت بدون احساس شکست و ناتوانی در ترک خودارضایی تلاش دوباره‌ای را آغاز کنند و بدانند که با توکل به خدا می‌توانند موفق باشند. ضمن این که هرگونه نگرانی درباره گذشته و این‌که این کاری که قبلا انجام داده‌اند اکنون یا در آینده ممکن است به توانایی جنسی و باروری آنان لطمه زده باشد بی‌مورد است.»

مسئول آموزش کلینیک سلامت خانواده دانشگاه شاهد  ، دکتر محمد حسین اخوان تقوی